Observasjon

Meir enn berre å "sjå"

Å vera observerande = vermåte

Det å obeservera er eit hjelpemiddel og eit verktøy for pedagogen, når du ser noko er det viktig at du skiller ut det som er mindre viktig og tar med deg det viktigaste. Du må skildra det du faktisk ser, og ikkje kva du trur og kunne tenkje deg å sjå. Det tar oss 10 sek. å laga oss ei meinging om ein person. Og når vi har laga oss ein oppfatning, er det vanskeleg å snu den. Dette blir viktig å tenke på ute i skulen, og vist du tenkjer deg om. Så er det ikkje kjekt vist folk ser på deg i 10 sek. og så trur dei at dei kjenner deg. Vi mennesker er veldig flinke å dømma folk etter det vi ser med fuste blik.

"Hva og hvordan jeg ser, sier noe om hvem jeg er og blir" Bae.

Eg trur at når vi skal obeservera at vi tenker posetivt og ikkje henge oss opp i det spesiele. Det er mykje vi kan obeservera på ein skule, og det eg trur er viktig er at vi ser på korleis dei er med kvarandre og då tenker eg spesielt på mobbing. Og her er det vertfall viktig at vi er klar over at vi kan feiltolke, og vi skal ikkje gjera oss opp ei meining basert på ein ting vi ser. Vi mennesker dømmer kvarandre alt for fort, vi må kunne observera uten at vi begynner å leggje på meir enn det vi ser. Og ikkje lager oss ein konklusjon av ein personar og hendingar ut av det vi ser.

Det vi skal jobba med under praksis er å kunne sjå; korleis er barn? Vi kan sjå på korleis dei kler seg, kva dei snakker om, kva dei leker med, og er opptatt av. Det er mange måtar du kan føre det du ser, du kan skrive loggbok, føgje min for min, forteljing osv.

Det du ser gir deg grunnlag til refleksjon, å forstå.

Revidert 23 april 2008

Når eg sjølv skulle ut i observajson, var eg ikkje heilt sikker på kva eg ville sjå og oppleva. Ville det eg såg stemma med korleis eleven var? Men eg forventa vel at eg skulle lærar noko når eg skulle på observasjon.

Observasjon og loggføring trur eg er viktig i skulen fordi; når eg observerer ser ein ofte ting som ein ikkje ser til vanleg, og ved loggføring kan ein reflektera i etter kant. Men ein bør ikkje væra for rask til å treka ein konklusjon, ein kan av og til at oppfatta det feil.

Når eg blir kjendt med ein person vil ein kunna gjera observasjon på ein annan måte, du veit korleis personen er til vanleg, og vil kunna sjå om personen er glad eller trist.

I skulen må ein kunne gjera observasjonar, eg trur du lærar mykje av det å sjå korleis barn oppfører seg.

Læraren sitt mandat og mange oppgåver

Læraren sitt mandat og mange oppgåver.
Balanse kunst mellom mange omsyn.

Det første eg stoppa opp på var ordet mandat, så eg slå opp på språk rådet si sida og fant ut dette:
manda't n1 (frå lat., pf pt av mandare 'påleggje, gje i oppdrag')
1. fullmakt ha m- til å gjere noko / ha m- frå styret / bunde m- standpunkt som er avgjort på førehand
2. arbeidsoppgåve, oppdrag nemnda har fått eit vidt m-
3. verv, ombod som representant i ei folkevald forsamling; plass på Stortinget e l partiet fekk to nye m- ved valet
4. styring, forvalting, overhøgd (særleg over tidlegare koloniar)
Eg synest det var greitt å veta før eg gjekk vidare.

I dagens økt gjekk vi gjennom veldig mykje av arbeidsoppgåvene og ansvaret til læraren.
Vi blei presentert med Inge Eidsvåg, som har blant anna laga ti bod lærarar. Dei synest eg vi alle skal ta med oss vidare, den eg tenkte mest over var; du skal sjå elevane.

”Du skal sjå elevane” du skal sjå alle like mykje, men det er kanskje andre som treng at du ser på dei meir. Når elevane er på skulen blir dei læraren sit ansvar, og dei treng omsorg på skulen og som i heimen. Læraren har fått utvida arbeidsoppgåvene sine, ein skal vise omsorg til elevane. Og ein lærar er pålagt til å melde i frå om ein meiner det er omsorg svikt i heimen. I denne samanhengen vil eg ta inn diktet; som var med i førelesninga men på engelsk, eg likte det betre på engelsk.

”A child”
If a child lives with criticism - it learns to condemn.
If a child lives with hostility - it learns to fight.
If a child lives with ridicule - it learns to be shy.
If a child lives with shame - it learns to feel guilty.
If a child lives with tolerance - it learns to be patient.
If a child lives with encouragement - it learns confidence.
If a child lives with praise - it learns to appreciate.
If a child lives with fairness - it learns justice.
If a child lives with security - it learns to have faith.
If a child lives with approval - it learns to like itself.
If a child lives with acceptance and friendship - it learns to find love in the world

Lærarane har mykje å støtte seg til, som opplæringslova, læreplanar, rammeplanar. Men det står ingen plass korleis ein skal sjå eleven på ”den rette og beste måten”. Korleis kan eg som om 4 år er nyutdanna lærar veta korleis eg skal visa den rette omsorga for elevane? Vil eg læra dette gjennom desse åra mine på skulen?
Eg veit kva omsorg eg, men eg lure på om eg vil kunne klara å visa den til alle dei elevane eg skal ha? Og eg trur eg vil vertfall ta med meg detta diktet, så kan det hjelpe meg på veg.

Eg oppgjennom tida hatt mange ulike lærarar, og når eg tenker meg om så dei eg husker best og likte best er dei som viste at dei brydde seg verkelig om oss, eg såg at dei brydde seg om korleis me hadde det og at dei ville verkelig hjelpa oss. Å føle seg tygg og veta at dei er det for å hjelpa deg og ikkje berre få deg til å læra masse nytt. Så ser eg at eg har ei stor utfordring framfor meg. Eg skal kunne læra vekk stoff og visa omsorg til alle elevane mine. Men vil eg verkelig læra korleis eg skal klara da?

Mange seier at lærar har det så lett, korte dagar og lange feriar. Men no ser eg at det er utroleg mykje arbeid rundt. Ein må arbeida med stoffet til undervisninga, sjå at alle trives og passa på at alle får den hjelpa dei treng osv.

Me har store utfordringar framfor oss, mobbing er noko av det må ta tak i. Og eg håper alle kan jobba for ein skule utan mobbing!!

Revidert 23 april 2008

Dette med heimeskular og privat skular, eg sa ingen ting om dei innlegga Birgit hadde lagt ut. 1,7% av grunnskule elevane i 2000/01 går på privat skule.

109 barn i 2002 fekk undervisning heima.

Eg er ikkje i mot verken heimaskular eller privatskular, men det eg henger meg mest opp i er, om privat skulane er betre? Det kosert jo pengar å ha barna sin der, så ein skulle trur det var betre. Så mit store spørsmål er om privat skule er best?

Det med heimaskule, er ikkje i mot. Men burde ikkje barna bli vant med å gå på skule? ikkje ha foreldra der? og det å få mange nye venner? Men eg skjønner dei foreldra som bur på bygda at dei vil at dei yngste barna skal sleppa ein land buss tur. Men vil dei ikkje så væra veldig nervøs når dei skal begynna i 5klasse? Eller kansje dei er meir klare for det?

Mange spørsmål, og dei kan vel ikkje finna svar på det. Før ein ser på dei barna som har det slikt.

Men eg meiner at når barna skal begynna i 5 klasse, bør dei væra på ein skule. Med mindre det er helse årsaker som spelar inn i bilete.

Birgit spørte meg om kva som ville bli den største utfordringa for meg som lærar, Oppdraging? Klasseleiing? Samarbeid?

Eg veit faktisk ikkje, men eg trur det må væra oppdraging. Ein skal jo oppdra barna i samsvar med foreldra. Og ein lærar kan sjå ulikt på ei ska enn foreldra til barnet. Men eg trur at skal ein lærar hjelpa med oppdraginga til eit barn, må ein først skapa tillit med barnet. Det trur eg kan bli ei utfordring, skapa tillit til alle elevane du har-