Refleksjonsnotat

- Øving gjev meister !!





Etter eit år med pedagogikk har eg mange nye tankar inni hovud mitt. Og kan vel sei da son at det ikkje er noko orden på alt det nya som er kommen inn der. Så eg trur dette refleksjonsnotaten vil hjelpe meg til å virkeleg finna ut kva eg har lært dette året.



Mit pedagogisk grunnsyn: må bli Mi-teori. Det er den teorien eg satt meg inni i haust, og den brukte eg i matte/ped oppgåva.
Mange måtar å lære på - mange intelligenser (MI). Det legges vekt på eit brett spekter av intelligenser som varierer måter å formidla fagstoff på. Howard Gardner er personen som står bak dette, og han snakker om 8 intelligenser:

1. Språklig - intelligens
2. Logisk-matematisk - intelligens
3. Romlig - intelligens
4. Kropps-kinetetisk
5. Musikalsk - intelligens
6. Sosial - intelligens
7. Intrapersonlig - intelligens
8. Naturalistisk - intelligens

"Vi er alle så forskjellige, i stor utstrekning fordi vi hver især har forskjellige kombinasjoner av intelligenser. Hvis vi forstår det, tror jeg, vil vi i det minste ha en bedre mulighet for å ta oss hensiktsmessig av de mange problemer; vi står ansikt til ansikt med i verden (Gardner 1987)."

Ved å skriva oppgåvene har eg fått innsikt i ein del teori, og eg har lært meg å bruka pensums bøker, her må eg under strekka og sei; eg har lært meg å bruk pensum, men eg løser meg veldig fort til dei bøkene som står på vår pensums lista. Gløymer heilt at det er andre bøker her i verden, og synes det er vanskeleg å finna andre gode bøker.

Motivasjon definers gjerne som det forårsaker aktivitet hos individet, det som holder denne aktiviteten ved like, og det som gir den mål og mening. Motivasjon står derfor sentralt når det gjelder å forstå menneskelig atferd.

Motivasjon er noko eg har tenkt mykje på det siste perioden, kansje og p.g.a at eg sjølv treng motivasjon til å gjera ein siste innsats i ped. Og den fekk eg ved å ta ein tilbake blikk på alt som har skjedd dette året. Og ikkje minst når eg tenker på Birgit, ho leggjer ned så utroleg mykje arbeid i det me som studentar har gjort, bloggen vår spesielt. Når du har ein lærar som leggjer ned så mykje arbeid for at EG skal blir flinkare, får ein sikkeleg lyst til å stå på vidare, for da om ein er trøtt og lei.

-Tusen tusen takk Birgit for all støtta og hjelp detta året, du er ein fantastisk person :) Håper me får deg til neste år og!

Skulen skal væra tilpasset for alle elever!! Det er eit utsagn som eg tok med meg ut i praksis, spesielt i planlegginga. Eg trur ein har lett for å gløyma at ikkje alle lærar på same måte, og noken treng meir tid enn andre. Eg meiner at her er den store utfording i skulen. Skulen har ikkje nok pengar til å fleire enn ein lærar i eit klasserom, og har ein 30 elevar, blir det lite tid til kvar enkelt elev. Her blir det viktig med god planlegging, og eit godt smarbeid med elevane.

Praksis har vore heilt topp, opplevde berre posetive ting. Eg var små nervøs dei fuste dagane, men fant fort ut at det ikkje var noko å væra nervøs for. Det er jo dette yrket eg har velgt. Når eg fekk vera i praksis i 3 veker, fant eg verkeleg ut at det var lærar eg ville bli. Det var ein ny opplevelse å undervisa så mykje så me gjore, og det å få laga lys og drops med elevane var konge. Me var på is-banene ein dag. noko som var veldig kjekt. Me fekk sjå elevane i klasseromet, ute og kor flinke dei var under Solidaritets dagen. Det å laga timeplanar, var litt spenades, og lekseplan. Og få retta bøkene om fredagen. Huske så godt når eg var mindre, og me lekte skule, var det alltid så stor å få laga dei "r'ane". Hehe.

Eg ser fram til hausten og ein ny praksis periode, då skal me jo i små-skulen. Noko eg kvir meg litt for, har veldig lyst å jobba som lærar for stor-skulen eller ungdomsskulen. Men kansje etter ein praksis periode, vil eg skifta meining.

Etter å ha skreve oppgåva, og retta den i etterkant. Så blei eg faktisk litt usikker på om det er MI-teorien eg liker best, for mens eg deriv å retta slutten i går, fant eg plutseleg ut at eg var ening med alt og alle. Klarte ikkje finna meg ein teori, så eg holdt med til MI-teori. Så får tida vissa om eg skifter meining.

Eg personleg følete det var veldig vanskeleg å skriva matte/ped. oppgåva, var så mykje nytt på ein gong. Og har aldri skreve så mange sider i lag, og så skulle alt henga i lag. Var ei kjempe utfordring. Men eg rekner med at neste gang vil det bli lettare. Og når motivasjons oppgåva kom, var det litt lettare, men den var jo ikkje så lang som den andre oppgåva. Det er ein utfordring eg har til hausten, å bli flinkar å skriva oppgåva.

Undervisningstimane dette året var vorre inspirerade, Bigrit har alltid eit eller anna på lur som gjere timen spesiell, alt frå lys,frukt, frokost osv. Det at me har hatt Ped. kvar mandag, gjere at du har ei veka på deg i etter tid, til å tenka over stoffet, skriva blogg og så lesa det nye stoffet til neste time. Gjennom Åshild den siste perioden har me fått prøvd ut nye arbeidsmetodar, eg meiner jo fleire arbeidsmetodar ein kan, jo meir variasjon klarar ein å skape i undervisninga.

No ser eg fram til sommaren, dette året har vore heilt nytt enn det å gå på vidargåandeskule. Eg har ansvar for all læring sjølv, er liksom ingen som tvinger deg til å lesa, gjera lekser osv. Men eg har valgt å bli lærar, så eg må ta ansvar for eiga lære. Og det kjenner eg at denne bloggen har hjelpt meg til, vertfall i ped. Håper me verkeleg får Birgit og bloggen til høsten og :)

Skulefrokost på Børtveit og oppsummering av året

Mandag var ein kjempe kosleg avsluttning av pedagosikk detta året, dette må me gjera fleire gongar. Det var så kosleg med alle samla inni den gamle skulen. Og det var kjempe godt med frokost.

Etter på fekk me sjå alle sine samansett tekst, det var kjekt. Alle hadde gjort det på sin måte, og eg fekk inspirasjon til å gjera ei slik oppgåva ein gong til.

Dette året har gått utroleg fort, men eg ser utroleg fram til sommar ferie no. Skal 5 veker til USA, har ikkje sett familien der på 3 år. Så eg teller ned til ferie, men først må eg vel gjennom eksamen. Noko eg kvir meg utroleg mykje til... Men men eg overlevde i fjor, så gjere vel det i år og.

Når eg begynnte på HSH, var eg ganske nervøs for korleis det skulle væra å begynna på ny skule, i ny klasse og begynna å studera. Men no når eg ser tilbake på dette året, var det kun dei to første dagane eg var nervøs.

Pedagogikk har vore utroleg lærerikt, har lært om lærings teoriar (noko som var heilt nytt for meg). Birgit har vore ein utroleg god lærar, all den kunnskapen ho sitter med, hjelper alltid når det er eit problem. Og ikkje minst all den tid og arbeid ho har lagt ned med bloggane våre. Eg trur eg var litt redd for at eg ikkje skulle klara å blogga, men for min del har det gått overaskande bra. Er ikkje alle innlegg som er lika bra, men som gå igjennom dei no før eksamen. Hadde me ikkje hatt blogg, hadde ikkje eg sotte igjen med den kunnskapen i faget som eg gjere i dag.

Eg har gled meg til alle timane som me har hatt i ped, for det er alltid noko nytt og Birgit har alltid gjort det til lærerike timar. Og alt er blitt formiddla på ein måte som eg skjønner.

Eg håper me kjem til å ha blogg til neste år og, så eg kan jobba vidare med dette. Er liksom komme inni noko no, domt å avslutta det no.

Bilete viser katten min som ser fram til at eg skal få ferie, ho leggjer seg oppå bøkene mine visst ho ikkje får oppmerksemd, og leggjer seg etterpå oppå tastaturet, visst eg ikkje reagerer.

Revidert 18 april 2008

Eg gløymte heilt å nevna, at eg oppfordrar alle til å sjå puls som Birgit snakka om. Dei stille borna, etter at eg hadde sett det. Tenkte eg tilbake i praksis på eit par av elevane som aldri sa noko, men eg la ikkje merke til ute på skulenplassen at nokon var aleina. Men eg skjønner godt at dette er eit problem, og med ein lærar på 30 elevar. Er det ikkje lett å sjå alle, og dei stille gløymer ein nok fort ut. Sida dei ikkje seier noko, men eg trur visst ein blir kjendt med at dette er eit problem i skulen, så vil ein bli meir obs! på det, trur eg.

Veiledning og vurdering

- to sider av same sak.

Det må vera eit tillitsforhold mellom den som vert veileda og den som veileder. Eg synest ikkje vegleiar, rettleiar og vegvisar sa det sama som veileder) Rettleiar er vel det ordet eg ville ha brukte, sida eg skriv nynorsk, men eg følte ikkje det seier da same.

Ein rettleiar sine oppgåver er:
Å vere utfroskande saman med den som vert veileda
Å stilla dei gode spørsmåla
Å gje råd
Å korrigera

Når eg høyrer ordet rettleiar tenker eg på ein som visser ein elev på rett vei. Vurdering er viktig fordi: det fremje motivasjon, læring og utvikling. Elev og foreldre kan sjå måloppnåing. Skulen/arb.gjevar kan sjå om ein personar har oppbådd kompetanse.

Du har vurdering på fleire nivå:
Internasjone testar, nasjonle prøvar.
Intern/ekstern skulevurdering, resultat på vitnemål og kompetanskebevis
Kartleggingsprøvar, vurdering av ulike aktivitetar

Kompetanse i vurdering er ein føresetnad for god tilpassa opplæring. Ein må kjenne elever for å kunne gjera ei vurdering at heile persone. Det er viktig å ha eit posetivt fokus!

Ulike vurderimg gjennom skule året, men på eksamen skal ingen ha fordelar. Elevane må forstår korleis dei ligger ann i faga, slik at hoppet til ungdomsskulen ikkje blir for stort. Det blir derfor viktig at skulane vurderar likt og at vurderingane blir følgt opp.

God og konstruktiv tibakemelding = munnleg

* Gi tilbakemeling til den det gjelder
* Sammanlign ikkje med andre
* Kritiser ikkje når det er andre tilstede
* Pek på det som kan forandres
* Ta opp en sak om gangen
* Unngå ord som "ALLTID" og "ALDRI"
* Ikkje gjenta deg sjølv
* Ikkje bruk ironi - vær saklig
* Vis empati
* Gi ros der det er grunnlag for det
* Ikkje brukt ordet men

Elevar som frå tilpassa opplæring innan skulen sine ordinære rammer, skal vurderast formelt på linje med alle andre elevar. Det er ikkje høve til å gje eleven ein såkalla "pedagogisk karakter" p.g.a god innsats.

Vurdering er utroleg viktig, men då er er oppfølging lika viktig. Vurdering er med på å motvivera elevane. Bruk derfor alltid godt tid på ei vurdering.

Revidert 28 spril 2008

Ein har to typar vurdering, summativ- og formativ vurdering. Formativ vurdering er dei tilbakemeldingane eleven får gjennom heile året, og skal gje grunnlag for forbetring i faga.

Summativ vurdering er vurdering av elevens kompetansenivå etter året er omme (karakterbok).

Tilpassa opplæring

Alle kan læra alt (Johan Amos Comenius)

Detta synest eg er viktig å ta med i tankane. Alle kan læra alt, men alle lærar ikkje på same måte.

Tilpassa opplæring
- er ein plikt for skuleeiar, opplærinsstedets ledelse og personale til, å gi ein god forsvalig opplæring ut frå den enkeltes evner og forutsetningar. Dette er noko me ikkje kan lesa oss til, derfor er det viktig med fokus på tilpassa opplæring.

Når ein snakker om tilpassa opplæring skal ein ta omsyn til kvar og ein elev. Alle elevane sine behov når det vert bestemt korleis undervisninga skal organiserast og gjennomførast. Barn har ulikt tempo og nivå. Ein må leggje til rette slik at alle barn får læra alt, og kan klara å læra alt. Den tilpassa opplæringa kan skje innanfor klassen/gruppa. Det er viktig å gjera forsjellar, det er urettferdig å ikkje gjera forsjeller. EIN MÅ TA HENSYN TIL KVAR ELEV.

Tilpassa opplæring for meg vil sei at ein måter kvar og ein elev på deiras nivå. Og for meg er tilpassa opplæring at ein variere undervisnings metode.

Tilpassa opplæring kva væra:
* Nivådeling (gruppe undervisning, der klassen blir delt i tre og elevane får undervisning på sitt nivå)
* IUP (Langeland skule sitt prosjekt)
* Leselyst prosjekt (norsk, engelsk og seinare i fleire fag)
* Elev bedrift

Det eg såg i elev observasjonane i veke 38.

(betre seint enn aldri, godt å ha prakis mappa)

Måndag kom me inn i klassen for første gongen, eg var ganske nervøs, men mest så glede eg meg. Me kom 7 studentar inn i eit klasserom med 2 lærarar. Og fint på plassane sine satt klasse 6a, den klassen eg skulle væra hos. I trappa bak satt b klassen, dei begynner alltid dagen i lag.
Etter samlinga gjekk b klassen inn til klasserommet ved sida av. Og eg, Charlotte og Reidun satt oss bak i trappa. Eg hadde bestemt meg på førehand at eg denne veka skulle eg sjå på ulike elevar kvar dag.

Den første dagen såg eg på ein skjønn liten elev, som følte med i timen heila tida, fant tinga sida fram fort. Jobba heile timen, rydda alltid opp etter seg.

Andre dagen følte eg med på ein anna elev, denne eleven var første som hadde handa oppe når læraren spurte om noko, og kunne alltid svaret. Elevn følte godt med, og engasjerte seg i alle timane. Men det eg la merke til med eleven, var at eleven bytta sitte stilling heila tida.

Torsdag var me i kulturhuset med begge klassane (alle studentane + 2 lærarar), dei skulle på utstilling. Eg tenkte for meg sjølv, her kjem det sikkert til å skje noko. Dei to første dagane hadde klassen vore stille og snille heila dagen.
Men dei var utroleg stille og gjorde alt dei skulle gjera. Var aktiv med i samtalar, og når dei skulle laga eit hus sjølv. Var dei effektiv og holdt orden rundt seg. Eg fekk litt sjokk, for eg husker tilbake med min klasse. Med ein gong me var utanfor klassen, var nesten alle utav kontroll. Trur ikkje alltid det var så lett å ha med oss ut forbi skulen.. Men denna klassen, var så høfflege og snille med kvarandre og dei vaksne.

Så var fredagen har, og det var siste dagen vår for denne gongen. Eg fant meg ein elev som såg ut som om han hadde mykje energi. Når han satt på pulten var han vimsete på stolen og lekte med alt han hadde på pulten. Han snakkar med seg sjølv mens han leker med tinga på pulten, og får ikkje med seg det som blir sagt den første gongen, og var siste mann på pulten kvar time. Rekkte lite opp neven.

Det eg har lagt mest til denne perioden er at det er ein klasse der det er stor skilnad på elevane. Eg veit ikkje kva eg har lært, men eg har sett utroleg mykje. Og gler meg til å komma til bake. Ein ting eg har lært er at ein må sjå alle dei ulike elevane, og dei er ikkje alle like.